De mens consumeert plastic, en de gevolgen zijn mogelijk groter dan we denken. Ook voor de mannelijkheid. Verklaart plastic de veranderende gesteldheid van de man?

Per week krijgen we een hoeveelheid plastic binnen ter grootte van een creditcard. Dit komt neer op vijf gram nano- en microplastics, blijkt uit onderzoek in opdracht van World Wide Fund for Nature. De mens ademt plastic in en het lekt uit waterflesjes en verpakkingen in etenswaar.

Stoffen uit plastic kunnen hormoonverstorend zijn. Denk aan ftalaten (weekmakers) en bisfenol A (BPA). Net zoals pesticiden, die zelfs in het lichaam een verbinding kunnen aangaan met het plastic. De hormoonverstoorders ofwel Endoctrine Distrupting Chemicals (EDCs) kunnen leiden tot verminderde vruchtbaarheid, de groei en voortplanting beïnvloeden, maar ook teelbal-, borst- en prostaatkanker veroorzaken. EDCs kunnen werken als hormonen of blokkeren de werking ervan. De grootste groepen die risico lopen, zijn zwangere vrouwen en kinderen. Maar ook de man krijgt de gevolgen van zijn dagelijkse portie plastic voor de kiezen.